Aquí deixo un enlace para que disfrutedes do recital do pasado martes.
eròticas na xina.
quarta-feira, maio 27
sexta-feira, maio 22
PERFORMANCE PARA OS SENTIDOS (2º parte)
As verbas policromaticas encherannos os sentidos mergullándonos en paisaxes descoñecidos/coñecidos, da mau de Alba Rubio, Ana Escourio e Eu mesma.
Tamén imos contar coa explosión de sutileza dos grafitos de Ilaria Sgrigna creados este domingo e que seguirán vestindonos cos seus trazos multicolor.
E como non coa mistura dalgunhas das máis sinxelas e suxerentes sorpresas que aconteceran ao longo este martes 26 de maio as 20,30h na Xina A.R.T., de Barcelona, dentro do ciclo O CATALIZADOR. e da Semana de Poesia de Barcelona.
Agardámosvos alí clausurar esta 2ª parte do MENÚ DEGUSTACIÓN.
terça-feira, maio 19
tartaruga amb maduixes
novamente fluo polo río-lume,
as túas verbas queimanme a gorxa,
desalentan a paixón.
derréteste na suavidade dun agarimo impronunciado,
baixo miñas xemas calóricas fundes túa polpa vigorosa.
somos aristócratas dos sabores,
os inauditos captores de sutileza.
abre un pouco máis a boca,
deixame entrar,
pousate en min e flue da necesidade mesma do incomprensible.
eva méndez doroxo
as túas verbas queimanme a gorxa,
desalentan a paixón.
derréteste na suavidade dun agarimo impronunciado,
baixo miñas xemas calóricas fundes túa polpa vigorosa.
somos aristócratas dos sabores,
os inauditos captores de sutileza.
abre un pouco máis a boca,
deixame entrar,
pousate en min e flue da necesidade mesma do incomprensible.
eva méndez doroxo
sábado, maio 16
Semana de Poesia de Bcn. Eva Méndez doRoxo &Co.
24 de maio actuamos con poemas meus na Xina Art, dentro do ciclo do Catalizador e da Semana de Poesia de Barcelona.
En breve máis detalles
En breve máis detalles
quarta-feira, maio 6
comendo da pota
en función do incomprensible: desintégrome.
na corrupta levedade do ínfimo: conxelo o sentimento amor.
perdurar é retallar a cadea, sobrepasar o tempo, enfilar a indómita sensibilidade allea,
e despois dunha loita a vida ou vida, conseguir mudar a identidade, seguir no mundo subterráneo,
sobrepoñer a natureza orgánica ao lixo do corpo en descomposición.
quero saber o que pedín antes de me esquecer de min mesma.
faloume nun susurro,
dende o lonxano eco da memoria.
apareceu a figura dunha pantasma, un ser alado (o non iniciado podería confundir con un anxo).
o resumo da incerteza,
da dignidade do peón que deambula polos teixidos do noso cosmos,
non é máis c'unha parábola da existencia mesma,
un de-sincronismo, aforismo do absurdo: permancer.
eva méndez doroxo
na corrupta levedade do ínfimo: conxelo o sentimento amor.
perdurar é retallar a cadea, sobrepasar o tempo, enfilar a indómita sensibilidade allea,
e despois dunha loita a vida ou vida, conseguir mudar a identidade, seguir no mundo subterráneo,
sobrepoñer a natureza orgánica ao lixo do corpo en descomposición.
quero saber o que pedín antes de me esquecer de min mesma.
faloume nun susurro,
dende o lonxano eco da memoria.
apareceu a figura dunha pantasma, un ser alado (o non iniciado podería confundir con un anxo).
o resumo da incerteza,
da dignidade do peón que deambula polos teixidos do noso cosmos,
non é máis c'unha parábola da existencia mesma,
un de-sincronismo, aforismo do absurdo: permancer.
eva méndez doroxo
Subscrever:
Mensagens (Atom)
Free Counter and Web Stats
