vacances

oculta entre teus dedos desprázome pola humidade dun sentido ausente.
as caricias reprimen os impulsos salvaxes de mergullarme no sangue,
na impunidade abstracta que me habita mentras te leo co's meus beizos perto da túa pel,
caligrafía algorítmica alcanzable tan só pola mutación do infinito.

entre a inversidade tanxente das palpitacións numéricas aparezo,
formando cuadros clínicos descatalogados,
artellando futuras formas de axentes estériles nos que investigar,
suprimo a verdade cos impulsos dun dedo arrincado á civilización.

eva méndez doroxo