títols que em regales

soan teus beizos en miña pel espida.
morren os agarimos nas olladas que se pechan.
tremen os músculos baixo a tela.
percorro o sorriso de xenxibre coa lingua de mel,
derreténdome en cada volta, exhalo o teu nome.

as miñas pernas contéñente entre os dentes impronúnciote.
sinto as meixelas arder baixo a pel cuberta de nós,
criaturas nocturnas enroscadas na diurnidade dun agarimo.
túa, por sempre, racho en mil anacos.

eva méndez doroxo