Suite para Greixa nº 11.

Angorde.
Invádesme angorde,
como nun agarimo impronunciado.
O teu ollar imprime o meu contorno
nas sésegas da tea,
consérvasme.

Penétranos o olor de terra mollada,
inflámanse os sentidos,
aterrados por adiviñar, de novo,
o hai tempo esquecido.

Angorde retírote,
aparto as túas maus do meu corpo,
négoche uns beizos, aínda doentes,
do derradeiro predador.

Angorde.
Angorde invádesme, angorde.

eva méndez doroxo.