aforísmo do deserto: sinfonía en catro tempos.

intrígame saber qué pasa pola túa mente.

cando lembro o significado das verbas
que enchían, de lóxica, os xestos baileiros.

compúxen a melodía do tempo,
xuntando un anaco de xordos sentires.

sabes ben que es o monstruo
que agochado na barriga doutras letras,
vai parir unha furía-rabia contida,
para expulsarme deste, meu universo.

máis... de novo, compoño, unha sinfonía ardente,
na que saberme Deusa,
espida,
andróxina,
morna de agarimos endóxenos,
supón, simplemente, deixarte afondar noutros peitos,
a min alleos,
para que o teu ego incompetente se libere,
e more, por fin, nos infernos Dela.

eva méndez doroxo