adormecida

os ollos que pechas
son dedos arácnidos.
tecenme na túa brétema espumosa,
baballas antes de me ficar nas pinzas
ca túa boca lambe.

fabricas o fío
no que adormezo
cada maña.

vexo o teu ollar
sesegando un mundo de promesas
nas ca miña imaxinación
te atopa noite tras dia.

bicos.

Eva Méndez doRoxo