allea de min, tributo por riba das miñas posibilidades.
pérdome nunha salitre co enche todo.
busco respostas.
sen dedos para agarimar,
atopo bocas que alimentan a hipocrisía do ser.
existo atemporal e etérea en cada anaco de dia.
mordo rabiosa os ollos que me aman,
cuspo as excentricidades que me compoñen
e lambo, sumisa, as linguas que me mancan.
áchome vestida con roupas que non son miñas.
acomodada na viaxe dunha vida que non me pertence.
sen mirar aquelo que noutra hora fun,
¿mordisco ou mazá?
eva méndez doroxo
Sem comentários:
Enviar um comentário