estorniño

cae, sobre min, a implacable auga.
erosionada, sen posible resistencia,
esfameada entre as túas maus, me acho.
doeme a corteza.
acábome sen celeridade,
transformada en argamasa á que das forma.
interpreto o son do silencio perpetuo
pendurada dos teus beizos.

eva méndez doroxo