1978.

quero saber, neste intre, se as túas maus me recordan.

investigar se as falanxes inquedas coas que me percorríches,

xa non distinguen o camín  cara a miña inconciencia.

debezo por entrar nas estradas do teu organismo,

fundirme co lume da túa negación

e aventurarme nos orgános que me rexeitan.

descubrín co teu cérebro é a fortaleza do covarde,

a eterna trampa de quen antes de ser ferido fere,

porque a nada debastouno todo fora dos teixidos.

tézome entre as fibras para poder esquecer que algún día existín,

que fun existida.

eva méndez doroxo.