madeira e sal.

estremo as precaucions cando os alentos descenden.
tra-las formas quedo invisible,
como unha sombra descoidada,
pero ti óllasme descuberta,
sen telas, entre as arañeiras.

tremo agardando a proximidade,
pero nomeas as contras, fechanse as fiestras,
amoreanse os corpos,
quédasme lonxe, na distancia infinita dun ollar no que perderme.

eva méndez doroxo.