sumerxida

navego intramuros,
na espesura do fétido ar que contén todos os alentos.
derretida e casual sinto que das miñas extremidades nacen centos de cabezas.
a vida múdame en minúsculos seres que se levan os meus órganos,
inscríbome en centos de personaxes sen ollos, nariz ou boca, que aprenderon a correr
solidificando a po dos meus osos.

eva méndez doroxo