m'arrossego per la teva rugositat eterea,
sonámbula e aínda bébeda.
as linguas percorren o territorio descoñecido,
a amputación practicada polo amante-lobo,
as letras impresas no marfil.
trememos ao unisono nunha desesperada dança combulsa.
rexistramos o prohibido, desgarrando a ilusión retinal.
t'enxampo i colecciono.
eva méndez doroxo
Sem comentários:
Enviar um comentário