dias e outono

durante un nanosegungo conseguín o fin,
interpretein a persoaxe,
aparentei feliz.

despois, descartein calquer proeza,
senteinme na porta, baixo a luz dalguns ollos e adormecin a conciencia.
xustificar os actos,
mostrarse fría,
esconder o fuciño nas maus dos outros,
ser, unha muller salvaxe, por sempre.

eva méndez doroxo