esquizo 2

aínda é tarde para desaparecer.
xurdir dentre os mortos acrobáticamente e lamber o molo.
tranformarme en críatura sen nome e pasearme baixo o sol.

aínda segue a ser tarde para borrar teus bicos desta pel encarpolada.
cada dedo teu imprimiume a dor de ser amada,
a ilusión de descoñecer o límite do corpo,
rabuñando esperanzas perdidas.

agora, comida polos cocos do tempo,
sumida nos longos días de estío,
torturo miña pel co ar,
machuco nela para atopar as lembranzas que sei esquecidas.

tarde, chego tarde.

eva méndez doroxo