á noite lembro que non estas.
recordo que esto só é un xogo ao que eu aínda non sei xogar.
véxote lonxe.
non entendo como me roubaches cada agarimo,
cómo recolliches a miña pel e enchiches a maleta,
deixando meus texidos ao ar.
son consciente da incertidume de erguerse apegada a unhas sabas aínda quentes,
pero comprende que é moi cedo para esquecer.
tabilhona
Sem comentários:
Enviar um comentário