hoxe desfigurei a cara.
córtaronme 14 pares de ollos,
diseccionáronme en linguas descoñecidas.
estiven inmóbil no linchamento,
descuartizada por orde alfábetico,
depositada en catro frascos.
no éter seguín ardendo, configurando o discurso.
a absolución non deu chegado,
a profundidade do gris tornouse densa de máis.
os dedos aturuxados berraron os dias de frores, agarimos, represión.
desfigurei a cara,
amputei os brazos,
baleireinme de órganos e teixidos.
conservando a verba alcei o paso.
descontruida a partir da nada,
construida dende o eu,
sigo hoxe desfigurándome a cara.
eva méndez doroxo
Sem comentários:
Enviar um comentário