versionando a ...

para que ti me escoites,
miñas verbas desaparecen,
para que podas inspiralas, nun alento infinito.
ecoitoas lonxe, miñas verbas,
fuxen de min,
para que ti poidas mergullarte na miña dor,
encherme toda.
escoitas outras voces,
outras bocas lamben túa lingua,
abandoasme nas lembranzas do idioma.
elas ecapan no vento, acostumadas a miña angustia,
tras de ti, deixandome horfa.
adiviñas outras linguas na miña voz ausente.
para que ti me escoites,
miñas verbas, as veces, desaparecen,
para que podas inspiralas, nun alento infinito.

eva méndez doroxo