comín, a xiculate, dos teus beizos.
fun devorada pola furtividade dos teus alentos,
embebémonos na concavidade dun silencio.
depositados no fondo dunha lembranza,
suspendidos polas bágoas da incertidume,
só a distancia nos achega aos banquetes
de agarimos, encubertos, en padals humidos.
eva méndez doroxo
Sem comentários:
Enviar um comentário