loc xxx

respirar neste instante máncame.
preciso arrastrarme baixo o chan, reptar cobra oscura e deixar miña pel absorber os gases da vida.

modifico os sólidos contra as uñas de salitre e magnesio.
debo ser aspirada por un organismo maior.
un río de lava que penetra na porosidade dilatada do eu para cuspir as frustacións.

eva méndez doroxo