retállame

concretando os parámetros irreais, as identidades cruzadas nas que perderme.

abrir a boca inspirando os insectos que se apegan na larinxe.
morder os ollos alados sen sentido para desaparecer na profundidade dun estómago que nos dixire a todas.
mulleres coladas nunha traquea ferrada.

eva méndez doroxo