desmembrada

amanezo axeada.
non existes.
no outro lado da cama non hai nada,
tal vez o fondo imaxinario dunha sociedade en decadencia,
tal vez unha forma eterea de eternidade abtracta.

ergome co frio no corpo.
desprovista de identidade e prexuizo peiteo a lingua que me arricaron.
os xestos non consiguen calmar a dor ca amputacion deixa.
como comunicar?

eva mendez doroxo