inexplicable

o compás,
o ritmo que engule outros pensamentos.
mostrome.
no sei por canto tempo os dedos seguiran escribindo a nosa historia.
gustaríame vivir,
saír da gabía e voar sen medo baixo o ardente alento dos mortos.
semello incongruente,
unha esquizofrénica do sen sentido,
pero se abres ben os ollos verás,
polo furado da porta,
cos dentes doutra muller me deboran.

eva méndez doroxo