terça-feira, março 11

consecutivamente

dimensión descoñecida pola que desprazarte.
un recuncho nas lembranzas da mau.
non sei en que parte do camín decidín que non era utópica.
unha mañá mollei os ollos na inmensidade dunha onda electromagnética
e desaparecín da etereidade que me unia a ti.

eva méndez doroxo

1 comentário:

Anónimo disse...
Este comentário foi removido por um gestor do blogue.

Free Counter and Web Stats