cartas numeradas

em fa mal la pell al no tenir-te a prop.

lémbrasme que existo, que aínda respiro nos conductos plásticos dunha metropolis.

aconsegueixo que signifiquis més enllà del temps.

arríncome os electrodos do peito.

baixo os teixidos: fráxil bolboreta de sangue.

retórica aprendida na mistura de area e chicle. non sei onde están os pes, pero adio o momento de andar espida pola habitación.

arrastrar o pasado pesa,
em submerxeixo entre teus osos e navego nun mar de pel.


tabilhona