sexta-feira, julho 4

jewish song

cando a dor acontece nunha intersección da pel é que non hai ósos dos que destecer o misterio.

a incongruencia de non existir, rodeada de alentos = expresión de vida latente.
simplemente lerme dende as unllas dos pes, no índice de toda a humanidade, amalgama de sabores.

normalmente afógome. non respirar unha leira propia de ar, ter que compartir o cheiro de coñecemento con cabezas destinguidas de azul.

remexo no areal, en busca dun óxixeno vexetal, algo producido e aínda virxe, algo no que expresarme en violeta, cor titílante de definicións variadas.

porque os mellores poemas son os que falan de amor, se aos ler teste sentido amado, reescribo a miña historia de espazos baleiros con palabras que insinúan especificamente que falo de ti. quen me le.

fozo novamente entre os vermes da inexactitude para sentirme morna e débil, deixarme chuchar o sangue por homes alleos a min, mulleres que desexan meus teixidos brandos para facer vestidos.

son vendida no porto, onde as pedras falan de encargos e diñeiro do que non se imprime nos bancos.
escrava, unha parcela de cartilagos experimentados en dar pracer a quen teña a chave da cadea.



eva méndez doroxo

Sem comentários:

Free Counter and Web Stats