dias de chuvia en Barcelona

esvaro pola lama dos agarimos,
invadida pola humidade,
nosa pel, de mármol, ábrese na secuencia infinita.

o forno aterece imposible de ternos,
morder a herba mollada
antes de descender ao inferno,
mostrarnos aínda inmersos
na desesperación
dun alento contido.

eva méndez doroxo