remember me

trazamos liñas borrosas
no inmáculo pedazo de ollo
que non reflexa a luz.

pixeladas imáxenes enmarañadas
nas conexions de tubos catódicos,
cables, soldaduras que pinchan.
poligonos rabuñados no esquecemento
dunha sexta dimensión
que non queremos ollar.

perdida, no reflexo infinito dun xogo de espellos, vexome.

sentada na infancia dunha chapra lixada,
erguindo o peito, digna, respetábel, señora.
nunha femeneidade que non entende de límites.
As medias acordeonadas nunhas pernas que queren escapar e non poden.

un sorriso cómplice veime, perdida, neste lado dos espellos.

eva méndez doRoxo