febleza musical

levo cinco horas escoitando a abominación lírica,
o sistemático asasinato de melodías.

penduro o teléfone e concéntrome,
imaxino a composición.
o que non podo oír.

miro ao redor,
balbúceo o único que podo expresar:

sinxelo son musical chamado linguaxe.

abro as fiestras, subo a cornisa e berro.
aleatorias palabras que forman un sen sentido
captador da atención dos viandantes.

cementados meus pes nese cacho de granito,
medro, triplico a miña dimensión sentíndome mesías.

todos eles ferven alienados por un discurso froito da desesperación.

baixo do púlpito, fecho as ventás, apago a radio que me trastornaba.
observo dende as sombras a conmoción do público.
o reality show non culminou,
aclámanlle ao Cesar o sangue do gladiador.

eva méndez doroxo