comparativa

son boneca esnaquizada
contra o teu corpo mole,
fiañento e traspirado.

apretada contra ti,
sen impulso ao xirarme cara a dentro,
pérdome neste sentir
que non comprendo.

sóñote nas noites frías
desexando terte entre os hexagramas dos meus dedos.
dixitalizarte nun contido finito de incompresión perversa.

non entendo o porqué de tantas veces,
desta danza macabra na que rachaches todo o meu ser.

eva méndez doroxo