alterego

convulsa e ilóxica me sinto.
escoito o bater das maus nunha gorxa que non sabe berrar.
espántome pechando os ollos contidos nas cuncas baleiras
e sorbo calquer pensamento alleo con ansiedade pueril.

combíname en infitas notas para facerme perdurar no anonimato,
lembrando sempre un compás que designifica todo o que fomos.
libérame esta noite do tortuoso agasallo no que me convertiches
e fúxe conmigo a un lugar chamado concórdia.

eva méndez doroxo