as medidas axustadas.
trescentas pulsacións antes de respirar,
alentar unha letra, formando ,coa forza da contención, un son.
xúrasme liñas de enfrontamento frustradas.
anégasme coa intersección dos cartóns do absurdo,
afogándome baixo a presión do inexistente, esixo ser oída.
pel de serpe escamada polo paso do tempo.
ollos resgados co coitelo da desesperación.
maus amputadas por non comprender.
ser incompleto,
mutilada polo silencio.
dende a miña cova observo a fervenza de argumentos
que lanzas sobre as cotras aínda brandas do meu corpo.
relucente príncipe das teneboas,
devorado por min: a incomunicada.
eva méndez doroxo
Sem comentários:
Enviar um comentário