pirómana

buscome nas acepcions.
Non existo.
a femenización da miña forma non arde.

Achégome a ti,
prendote na chama das miñas caricias,
deslizandome pola vexetación
que configura o teu ser.

Observados por hefesto
limpamos os montes do noso inverno,
para non deixarlle paso á combustión dos nosos corpos.

Doeme a pel, cuberta de escamas negras,
vestixio do teu paso por min.

eva méndez doRoxo