.... i lose my blues ...
tamboreasme na illada dunha noite que espiga.
non atopo sentido as frases,
inconexión linguaxe-cerebro.
perdín o máis prezado do soño,
o tesouro que gardaba baixo mil almofadas.
xa non lembro como era.
as trompetas da morte nacen aos meus pes,
saen por todos os recunchos, asfixiándome;
coa altiva parsimonia de quen ten unha misión no mundo.
buscareinte baixo o taladro constante do meu tímpano e morderein
miñas inquedanzas con queixadas de loba.
eva méndez doroxo
Sem comentários:
Enviar um comentário