como se transmite o son?

na profundidade dunha cadeira.
erguida en xesto de rebeldía,
non deixando fluír a rabia.

embalsamada pola luz fluorescente
que reverdece a dermes.

trepanada polos dedos invisibles
que calcan o ferro na testa.

a única conexión co mundo dos vivos,
son eses cen elementos xeométricos
aos que aferrarse:
dor de derradeiro alento.

sentir nos beizos secos unha feble brisa
que disipa a fluorescencia da pel,
e relaxa a presión das ferramentas
instaladas sobre o cranio.

eva méndez doroxo