segunda-feira, outubro 29

pan da memoria

as veces na primeira capa da vida,
roemos pan duro,
fodendo as encías,
endurecendo os dentes,
aprendendo a xerar saliva para tragar facilmente.

esquecemos a aprendizaxe,
non temos memoria,
carecemos de referentes.

o dano que nos fixo sangue no primeiro alento,
quedou tapado polas madelenas blandas que viñeron nos seguintes anos.

sen saber cómo,
as veces,
boto os dedos a boca e lamboos para tornar o frío deles.
é nese xesto mecanico, incosciente, no que aparece na miña mente
un neno, con dentes de leite e algo na mau,
só sei que é algo duro, algo que me mancaba.

eva méndez doroxo

Sem comentários:

Free Counter and Web Stats