Tão só eu,
vestido às ordens
para ter a forma única
de mim mesmo."
M.Pico
a seguridade de non ser ollada,
na tranquilidade da túa celda,
poucos centímetros para ser libre.
un hotel no que pasar a noite,
camarote dun barco que te trae lonxe de ti.
negas o reflexo dos teus rasgos na pantalla.
pechas algo máis a porta,
para non poder saír.
nin fiestras, nin chaves,
pero o cheiro da individualidade é illa no teu sentir.
paseas calma deslizando os dedos pola túa prezada identidade.
eva méndez doroxo
Sem comentários:
Enviar um comentário