antes de irte

atrapada na frialdade do vidro.
opaca e esteril entre teus dedos interrogantes.
aplícasme a presión do amante,
derrámaste sobre min coa forza que me aturde.

non estás.
non estás.
non estás.

son a boneca dentro da esfera,
a bailarina que xira frenética dentro dunha caixa de música.
non imaxino teus dentes crabados noutra madeira,
impóñome a calquer pensamento holocaústico de meu cerebro en descomposición.

aturdida desprázome polo ferro,
remexome co cheiro ao sangue que en fervenza vertéches sobre min.

eva méndez doroxo