artellei unha conxunción paradigmática do outro lado da catarse.
correspondencia abstracta de ollos punzantes.
os dedos a continuación das respostas algoritmicas nas que nos esquecemos,
como en tantas épocas,
da nosa condición humana, deprabada e absurda.
deslizar os dedos nas follas amarelas,
chuchar o sangue quente dunha literalidade relambida.
non entender o significado da morte é mesmo non seguir vivo.
eva méndez doroxo
2 comentários:
boas pingas de concentrado literario saen das súas receitas.
Parabéns!
vindo dun padal como o seu, síntome ditosa de tan deliciosas verbas, obrigada.
bicos
Enviar um comentário