o paso do tempo é, sen dubidalo,
a cadea que xulga,
o dedo que apunta,
os agarimos esquecidos.
mudaron os criterios,
me dixeches mentres pechabas a porta
do que un segundo antes
era algo máis ca miña vida.
non comprendo,
acato.
non renego,
agardo.
non berro,
recito, para cando novamente, muden os criterios.
eva méndez doroxo
Sem comentários:
Enviar um comentário