a forma dos dedos pérdese ao se deslizar polas túas costas.
agardo o teu tremer intenso, silencioso afecto que me cola a ti.
sorprendida esta noite, a brancura dos corpos baixo a luz,
a indefensión dos ollos contra as miradas.
bocas agónicas pretenderon calar os aforismos da nosa intimidade.
fémurs contra o chan que escachan,
dentes cravados en nós,
fusión de formas,
creación do xis.
eva méndez doroxo
Sem comentários:
Enviar um comentário