independencia senil

imaxinei que tiña ás.
non ser paixaro, nin cometa,
só unha muller con ás.
alguen que acomoda as plumas para sentir o ar percorrelas.

só imaxinei o que vin do outro lado da gaiola.
entre os barrotes diamantinos, construidos con total adicación e xeito.
alguem me axudou a entrar nela,
sen me dar conta,
sen saberme capturada,
vivin.

descuberta? espello,
único elemento capaz de transformarnos en monstruos ou realidade.

tabilhona