conspiración 007

es o que me obserba pola janela,
o morador do inferno.
a presencia abstracta que acontece,
que interroga.

non entendo os teus xestos canibales tras as cortinas,
pero sínto o medo na miña caluga cando esmoreces.
toco as pezas con cuidado,
vixílanme.
deixoche mensaxes codificados para que teus lentes de titanio esbaren pola miña pel.

eva méndez doroxo