Barcelona m'esborrona.

filtrado, polos espazos que deixo,
agarimas os meus recunchos.
hipnotizada, entre os teus beizos,
camiño polos quilometros de pel
que separan o suor e a tela.
mergullados no eclipse dos corpos,
sen máis misterios cos nosos silencios,
aproximamos a lingua a un padal descoñecido,
para convertirnos, de novo, en vapores doutros tempos.

eva méndez doroxo