anatomía do fin do mundo 1

dedos.

móstrame o camiño entre eles e ti.
ensíname como agarimar a túa concavidade eterea,
a olexar o cheiro da dermis cuberta de centos de versos,
colarme no oco do teus ollos,
mesturándome co alento do hipotálamo
para saber ser parte de nós.

falanxes.

estende o verbo salvaxe sobre min.
agarda no esmalte do sorriso exhausto do meu ombeligo,
aprende a lamber as rectas oscuras dos desplazamentos,
mergullar a lingua na frondosidade dos órganos
resgando o xemido da médula
para saber ser parte de min.

eva méndez doroxo