compases

corto a pedra que cincela o teu corpo algorítmico
para liberar o ser inmáculo que latexa en ti.

palapas as nove partes asimétricas da miña existencia morna.
descendendo polos ritmos tónicos da cara B dos meus medos.

agardamos tres pronunciados silencios
para mergullarnos nosube-baixa
dunha melodía cardíaca,
estridente e reconfortante
de materia en movemento.

arriscada aposta a de espertarte...

eva méndez doroxo