locucións

contida, nun alento eterno,
as conclusións aterécenme no peito.
desprázome pola liña da cordura,
con axilidade felina,
esquivando as formas do pensamento,
agochando cada fíasca de min.

do outro lado, os ollos.
as miradas efímeras que me xulgan,
as bocas fechadas que me internan,
sen sabelo,
nun universo propio do que xa non podo escapar.

eva méndez doroxo