excomunión das pegas.

na confusión da noite,
cólaste polos poros dunha incertidume
que me asfixia.

o esquelete da confusión árdeme baixo os músculos,
enfurrúxaseme o peito o ver as pegadas na miña pel.

cómo entender as verbas,
cómo comprender os feitos,
cómo espetar un berro se xa non me queda alento.

eva méndez doroxo