experimentos 4.0.

pendurada da luz, alento.
non comprendo a axitación do fisiolóxico
cando un único dedo de sal
aproximándose a este espazo infinito de fluído vital.

do outro lado,
no espello da nosa realidade,
agarda o pracer oculto entre as voces.

infrinxo as leis da física e atraveso o espazo que habita entre os electróns
e o núcleo,
famenta dun outro nós sen salitre nin límites do espello.


espida de tecidos e órganos
entrégome na pura indescriptible verbal,
ao aquelarre da fusión das nosas non-materias,
nun exaltante exercicio de fé.

pendurada da luz...ximo.

eva méndez doroxo