bícalo coa intensidade do descoñecemento,
marchas.
desfainse os fíos que tecín dende o esquecemento,
cando me percorren os beizos que non coñezo.
atravésanme as verbas dun pasado inmediato,
aquel no que me atopei perdida.
na opacidade dos xestos non sein,
non quero saber quen es.
pero a túa proximidade ispe cada recuncho
desta existencia,
amosa a vulnerabilidade de quen, confeso, amou, un día.
eva méndez doroxo.
esoitando os fados de FaFá.
Sem comentários:
Enviar um comentário