incerta agardo co esquecemento me aprese.
mergúllome no son da indecisión,
no alongado filtro dun pensamento.
non creo en min mesma,
nin na cadea de ollos que me xulgan,
silenciosos, baixo a neboa dos interrogantes.
formo parte do alleo,
configúrome nas verbas duns beizos
que me son descoñecidos,
agardo que unha lingua estrana
me percorra para deixarme ser libre
por cada segundo de angustia.
eva méndez doroxo
Sem comentários:
Enviar um comentário